مرا دیوانه نامیدند...

به جرم دلدادگی‌هایم

به حکم سادگی‌هایم

مرا نشان یکدیگر دادند و خندیدند!!!

مرا بیمار دانستند...

برای صداقت در حمایت‌هایم

نجابت در رفاقت‌هایم

نسخه تزویر را برایم تجویز کردند!!!

مرا کُشتند و با دست خود برایم چاله‌ای کَندند...

به عمق زخم‌هایم

به طول خستگی‌هایم

یوسف را در چاه انداختند و تیره پوشیدند!!!

منِ بیمارِ دیوانه٬نمی‌خواهم رهایی را از چاه تنهایی...

که مردن در این اعماق تاریکی٬به از با آدمک‌ها زیستن در باغ رویایی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: